-
1 λαμπτήρ
λαμπτήρ, ῆρος, ὁ, Leuchter; in der ältesten Zeit eine Art Feuergeschirr, auf welches man dürres Holz u. Kiehn häufte u. zur Erleuchtung des Gemaches anzündete, Od. 18, 306. 343. 19, 63; vgl. Hesych. Später Leuchter, von B. A. 50 von λυχνοῦχος u. φανός unterschieden, als χαλκοῦν ἢ σιδηροῦν ἢ ξύλινον λαμπάδιον ὅμοιον, ἔχον ϑρυαλλίδα. So Eur. I. A. 34, σὺ δὲ λαμπτῆρος φάος ἀμπετάσας δέλτον γράφεις. Bei Xen. Conv. 5, 2 dasselbe, was §. 9 λύχνος heißt; auch Fackel, Sp., wie bei Aesch. Ag. 23 λ. νυκτός das Fackelzeichen ist. Bei Empedocl. 276 Laterne, s. ἀμουργός, u. vgl. Arist. H. A. 4, 5. – Uebertr., ἕσπεροι λαμπτῆρες οὐκέτ' ᾖϑον, von den Sternen, Soph. Ai. 279; ἡλίου λαμπτῆρες Eur. Rhes. 60 u. sp. D.
-
2 ΑἼΘω
ΑἼΘω, nur praes. u. impf., brennen, Hom. αἰϑομένας δαΐδας Od. 1, 428. 434. 7, 101, λαμπτῆρσι αἰϑομένοισιν Od. 18, 343, αἰϑόμενον δαλόν Iliad. 13, 320, αἰϑομένοις ἱεροῖσιν Iliad. 11, 775 Od. 12, 362, ἄστεος αἰϑομένοιο Iliad. 21, 523, πυρὸς αἰϑομένοιο Iliad. 6, 182. 8, 563. 10, 246. 11, 596. 13, 673. 14, 396. 16, 81. 18, 1. 22, 150 Od. 11, 220. 19, 39. 20, 25, πυρὸς αἰϑομένου Iliad. 22, 135, αἰϑόμενον πῠρ Iliad. 16, 293. Aristarch behauptete, daß in der Verbdg mit πῦρ die passive (mediale) Form αἰϑόμενος activen Sinn habe, Aristonic. Iliad. 16, 81 πυρὸς αἰϑομένοιο: ἡ διπλῆ, ὅτι παϑητικὸν ἀντὶ ἐνεργητικοῠ, αἰϑομένοιο ἀντὶ τοῦ αἴϑοντος, vgl. Friedlaend. Ariston. 2 f. – Act., αἴϑειν πῠρ Her. 4, 145; – Aesch. Ag. 1410, δαλόν Ch. 599; ἱερά Soph. Phil. 1022; λαμπάδας Rhes. 95; – σέλας Rhian. 4 (XII, 93); – λαμπτῆρες οὐκέτ' ᾖϑον, sie brannten nicht mehr, Soph. Ai. 279; – φλὸξ αἴϑουσα Pind. Ol. 7, 48. – Pass., αἰϑόμενον πῠρ Pind. Ol. 1, 1; πεύκης σίλας αἴϑεται Eur. Tr. 2984 πᾶσα ἡ χώρα αἴϑεσϑαι ἐδόκει, schien in Flammen zu stehen, Xen. An. 6. 3, 19. Uebertr. ἔρωτι αἴϑεσϑαι Xen. Cyr. 5, 1, 15; Theocr. 7, 102; Ap. Rh. δίψαν αἰϑομένην 4, 1418, τραύματος αἰϑομένοιο 4, 600.
-
3 αιθω
(только praes. и impf.)1) зажигать, воспламенять(πῦρ Her., Aesch.; λαμπάδας Eur.; перен. χόλον Anth.)
; pass. гореть Hom., Pind., Her.αἰθέσθω πῦρ Eur. — пусть разведут огонь;
2) сжигать(ἱερὰ θεοῖς Soph.)
3) гореть, пылать(αἴθουσσα φλόξ Pind.)
λαμπτῆρες οὐκέτ΄ ᾖθον Soph. — светильники уже не горели -
4 αἴθω
A light up, kindle, Hdt.4.145, A.Ag. 1435;θεοῖς ἱερά S.Ph. 1033
;λαμπάδας E.Rh.95
;δάφναν Theoc.2.24
, etc.;πυρά E.Rh.41
,78, 823: metaph.,σέλας ὄμμασιν αἴθει AP12.93
(Rhian.); χόλον αἶθες ib.5.299 (Paul. Sil.).2 rarely intr., burn, blaze, Pi.O.7.48;λαμπτῆρες οὐκέτ' ᾖθον S.Aj. 286
.3 [voice] Pass., [full] αἴθομαι, burn, blaze, Hom. always in part.,πυρὸς μένος αἰθομένοιο Il. 6.182
, cf. 8.563;αἰ. δαλός 13.320
;δαΐδες Od.7.101
, cf. Pi. O.1.1, Pae. 6.97, E.Hipp. 1279, etc.; after Hom. in other moods, αἴθεται κάλλιστα [τὰ ὀστέα] Hdt.4.61;αἰθέσθω δὲ πῦρ E.IA 1470
;δώματ' αἴθεσθαι δοκῶν Id.Ba. 624
, cf. X.An.6.3.19: metaph.,ἔρωτι αἴθεσθαι X.Cyr.5.1.16
, cf. AP12.83 (Mel.); αἴθετο.. ἔρως ([dialect] Ep. [tense] impf.) burnt fiercely, A.R. 3.296. (Cf. Lat. aestas, aestus: the weak form of the root appears in ἰθαίνεσθαι, cf. Skt. inddhé 'kindles'.) -
5 λαμπτήρ
λαμπτήρ, ῆρος, ὁ, Leuchter; in der ältesten Zeit eine Art Feuergeschirr, auf welches man dürres Holz u. Kiehn häufte u. zur Erleuchtung des Gemaches anzündete. Später Leuchter; Fackel; νυκτός, das Fackelzeichen; Laterne. Übertr., ἕσπεροι λαμπτῆρες οὐκέτ' ᾖϑον, von den Sternen
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский